ŚWIATOWY DZIEŃ AUTYZMU- wczesne oznaki autyzmu

	Zachowanie	Czas występowania
1.	Brak reakcji na własne imię	1. rok życia ( ok. 8-10 mies.)
2.	Brak wskazywania	1. rok życia
3.	Brak empatycznego reagowania	20. miesiąc życia
4.	Ignorowanie ludzi	2. rok życia
5.	Nieinteresowanie się innymi dziećmi	2. rok życia
6.	Preferowanie samotności	2. rok życia
7.	Ubogi repertuar zachowań w toku interakcji	1./ 2. rok życia
8.	Niewyciąganie rąk do ludzi	1./ 2. rok życia
9.	Nieuśmiechanie się w sytuacjach społecznych	2. rok życia
10.	Brak kontaktu wzrokowego	1./2. rok życia
11.	Brak adekwatnej mimiki (wyrażania emocji)	1./2. rok życia
12.	Brak właściwej gestykulacji i wyrażania emocji za pomocą postawy	2. rok życia
13.	Nietypowe pozy	2. rok życia
14.	Brak naśladownictwa	20. miesiąc życia
15.	Pasywność, bierność	2. rok życia
16.	Hypotonia	2. rok życia
17.	Rozproszona uwaga	2. rok życia
18.	Nieposzukiwanie kontaktu z innymi osobami w celu dzielenia się z nimi swoimi emocjami (np. radością)	2. rok życia
19.	Nieposzukiwanie pocieszenia i nieoferowanie go	3. rok życia
20.	Krótki czas patrzenie na ludzi	12 miesiąc życia 20 miesiąc życia
21.	Niezdolność do ukierunkowania uwagi innych osób	2./3. rok życia

  

(Pisula E., Małe dziecko z autyzmem, Gdańsk 2005, s.69)

tabelka pochodzi z książki E.Pisuli Małe dziecko z autyzmem. Moim zdaniem powyżej opisane objawy zazwyczaj pojawiają i niepokoją rodziców dużo wcześniej.

            

Mamusiu...

"Pewnego razu było dziecko gotowe, żeby się urodzić. Więc któregoś dnia zapytało Boga:

 - Mówią, że chcesz mnie jutro posłać na ziemię, ale jak ja mam tam żyć, skoro jestem takie małe i bezbronne?

 - Spomiędzy wielu aniołów wybiorę jednego dla ciebie. On będzie na ciebie czekał i zaopiekuje się tobą.

 - Ale powiedz mi, tu w Niebie nie robiłem nic innego tylko śpiewałem i uśmiechałem się, to mi wystarczało, by być szczęśliwym?

 - Twój anioł będzie ci śpiewał i będzie się także uśmiechał do ciebie każdego dnia. I będziesz czuł jego anielską miłość i będziesz szczęśliwy.

 - A jak będę rozumiał, kiedy ludzie będą do mnie mówić, jeśli nie znam języka, którym posługują się ludzie?

 - Twój anioł powie ci więcej pięknych i słodkich słów niż kiedykolwiek słyszałeś, i z wielką cierpliwością i troską będzie uczył Cię mówić.

 - A co będę miał zrobić, kiedy będę chciał porozmawiać z Tobą?

 - Twój anioł złoży twoje ręce i nauczy cię jak się modlić.

 - Słyszałem, że na ziemi są też źli ludzie. Kto mnie ochroni?

 - Twój anioł będzie cię chronić, nawet jeśli miałby ryzykować własnym życiem

 - Ale będę zawsze smutny, ponieważ nie będę Cię więcej widział.

 - Twój anioł będzie wciąż mówił tobie o Mnie i nauczy cię, jak do mnie wrócić, chociaż ja i tak będę zawsze najbliżej ciebie.

 W tym czasie w Niebie panował duży spokój, ale już dochodziły głosy z ziemi i Dziecię w pośpiechu cicho zapytało:

 - O, Boże, jeśli już zaraz mam tam podążyć powiedz mi, proszę, imię mojego anioła.

 - Imię twojego anioła nie ma znaczenia, będziesz do niego wołał: "Mamusiu"."

Och, jak nie mogę się doczekać, jak mój synek powie do mnie "Mamusiu"

KLUBIK MALUSZKA

A póki co- mój pierwszy pomysł: Klubik Maluszka. Jeżeli znajdzie się kilka chętnych osób z małymi dzieciakami to może uda się nam zorganizować spotkanie podczas którego będzie można poplotkować, wymienić się doświadczeniami, napić się dobrej kawki/ herbatki, a nasze pociechy będą mogły się troszkę posocjalizować :) czekam na odzew. Organizację spotkania biorę na siebie. Spotkania odbywałyby się w Dąbrowie Górniczej. 

Dwie drogi...

„Dwie drogi w żółtym lesie szły w dwie różne strony:

Żałując, że się nie da jechać dwiema naraz

I być jednym podróżnym, stałem, zapatrzony

W głąb pierwszej z dróg, aż po jej zakręt oddalony,

Gdzie widok niknął w gęstych krzakach i konarach;

Potem ruszyłem drugą z nich, nie mniej ciekawą,

może warta wyboru z tej jednej przyczyny,

Że, rzadziej używana, zarastała trawą;

A jednak mogłem skręcić tak w lewo, jak w prawo:

Tu i tam takie same były koleiny,

Pełne liści, na których w tej porannej porze

Nie znaczyły się jeszcze śladów czarne smugi.

Och, wiedziałem:  choć pierwszą na później odłożę,

Drogi nas w inne drogi prowadzą- i może

Nie zjawię się w tym samym miejscu po raz drugi.

Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,

Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:

Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano

Dwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną-

Reszta wzięła się  z tego, że ją wybrałem.”

Robert Frost „Droga nie wybrana”

A Wy, którą z dróg wybieracie? Bo ja chyba częściej schodzę na tą mniej uczęszczaną… A jakie będą konsekwencje, któż to wie… Bo przecież „…reszta wzięła się  z tego, że ją wybrałem.”

Jest taki czas w życiu człowieka, że cały świat wywraca się do góry nogami. I to na wszystkich płaszczyznach- czasowej, emocjonalnej, poznawczej, organizacyjnej… Ten czas to pojawienie się na świecie nowej istoty, tajemniczego nieznajomego, niezwykłego, dotąd nieopisanego ludzika; niesamowitego, jedynego w swoim rodzaju- naszego DZIECKA.

I od pierwszej chwili jego bytności zaczynamy wspólną podróż, która minuta po minucie zapisuje się na kartach historii, naszej historii.

I od pierwszej sekundy raz po razie burzą się mury naszych dotychczasowych schematów, przyzwyczajeń, nawyków… zmienia się wiele, momentami zbyt wiele, ale na miejsce starych pojawiają się nowe, świeże, chyba pochodzące bardziej z głębin naszej emocjonalności.

Właśnie pod wpływem tego procesu powoli zaczyna powstawać DZIECIĘCA PRZESTRZEŃ- połączenie zawodowej pasji związanej z pracą terapeutyczną z dziećmi oraz osobistych doświadczeń zdobywanych dzień po dniu w trakcie podróży pt. MACIERZYŃSTWO.

Mam nadzieję, że Dziecięca Przestrzeń z dnia na dzień zacznie przybierać coraz bardziej realistyczne, ciekawe formy, że uda się zrealizować coś fajnego, ciekawego, kreatywnego dla dziecka oraz jego rodziców. Zapraszam wszystkich „siedzących w temacie” do dyskusji, wymiany doświadczeń, zgłaszania propozycji nowych przedsięwzięć.